Machu Picchu/Cusco

Alweer dank voor al jullie reacties, via deze site of via mail, sms of facebook!
Vandaag een van de laatste verslagen, want de terugreis komt dichterbij. Zondag dus Incaruines bekeken, en daarna zoals in het vorige verslag aangekondigd nog een biertje om even bij te komen van de wandeling van enkele uren, alhoewel vooral bergafwaarts. Dat ene biertje werden er dan wel weer een paar meer, maar goed... Met gezellige mensen is het lastig om vroeg te gaan slapen.
O.a. daardoor de volgende ochtend geen Spaanse les meer. Maar eigenlijk meer omdat het op zaterdag niet boeiend was, veel slechter dan in Sucre. Ik had al voor 2 dagen betaald, maar zelfs dat gaf onvoldoende motivatie. Na uitslapen wat praktische zaken geregeld, o.a. een DVD laten branden met m´n foto´s erop, voor 2e keer deze vakantie, ook meteen (aangetekend) naar huis opgestuurd. Geen risico nemen dat m´n camera gejat wordt, of er iets anders mee gebeurt, en ik alle foto´s kwijt zou zijn. Dat moeten we niet hebben.
Daarna nog maar eens teruggegaan naar het reisbureau waar ik zaterdag de tour naar MachuPicchu (MP) had geboekt. Ik had maar de helft onthouden. Tot m´n verbazing bleek dat ´t een dag naar voren geschoven was. Want, aldus Denisse (kennis van Maria Cristhin), “We willen geen risico nemen dat je op za. misschien je vlucht naar Lima zou missen” Oftewel: “Ik vertrouw m´n eigen reisorganisatie niet, misschien kom je een dag later terug dan gepland als er wat misgaat met het vervoer”. Beetje vreemd, maar voor Peru misschien ook niet ;)
´s Avonds een hapje wezen eten, een gewone hamburger deze keer in een nogal westers uitziend hamburgerrestaurant Bembos genaamd. Samen met een Duits/Slowaaks koppeltje van ongeveer mijn leeftijd, Jorg en Sylvia. Alweer Duits(talig) dus, ik weet niet wat dat is met mij..... Toeval is het niet meer denk ik.
Op dinsdag dan toch eindelijk een dagje alleen. Met enige moeite een Duitse medereiziger thuisgelaten die blijkbaar behoefte had aan gezelschap, want zich steeds opdrong bij mij en Jorg en Sylvia. Op naar Ollantaytambo (OL) dus. Deze keer met de bus. De dag met Christine hadden we een taxi gepakt op de heenweg. Bij de VVV zei men toen dat 16-18 Soles mogelijk moest zijn. De 1e taxi die we vroegen, had het over 30. De 2e moest even denken en schatte in dat wij wel 50 zouden willen betalen. Fout gedacht. De 3e vroeg 20 en dat was akkoord. Zo gaat dat dus.... (20 Soles is € 5,-)
De bus naar OL was prima, de ruines ook indrukwekkend. Vooral de terrassen, bedenkend dat ze die stenen 1 voor 1 daar neer hebben gelegd, honderden jaren geleden. En met steile trapjes, en met weer enkele duizelingwekkende smalle paadjes langs afgronden. Die Inca´s moeten een goed ontwikkeld evenwichtsorgaan hebben gehad, of er zijn er wellicht een paar van dat padje af geraakt en te pletter gestort.
Na een paar uur lopen ff het marktje in het stadje bezocht en een boekje gekocht om wat Spaans te oefenen. Een Spaans (kinder)sprookjesboek. De verkoper moet wel gedacht hebben toen ik stevig probeerde af te dingen wat moet die kerel met zo´n boekje.... Ik was gelukkig op tijd weg bij de ruines, net voordat de busladingen Ami´s (Amerikanen) en Japanners werden losgelaten. Alvast een voorproefje voor MP denk ik. ´s Avonds lasagne gegeten, en naderhand de foto´s bekeken van het avondeten van Sylvia en Jorg: 1 vd Peruaanse delicatessen, tsja Suzanne, ik kan er ook niks aan doen: cavia! Eerst wordt het dier, al bereid en wel dus zonder haren/vel, in z´n geheel in staande positie en met een wortel dwars in z´n bek geserveerd. Daarna gaat ie terug naar de keuken, wordt ie op z´n rug gelegd en mag je beginnen. Niet vergeten eerst z´n kop en pootjes er van af te halen, die schijnen niet bedoeld te zijn om op te eten..... Na een biertje (deze keer echt maar 1) op tijd slapen want volgende ochtend om 08.00u opgehaald voor 2 dagen MP.
Op wo.ochtend dus uitchecken (want 1 nacht niet in hostel maar bij MP). Bagage kan in het hostel blijven, dat is heel gebruikelijk, ook al in Bolivia, omdat vrijwel iedereen tours maakt met overnachtingen onderweg en dan weer terugkeert naar het eerdere hostel. Wel grappig dat je altijd netjes een bonnetje met nummertje krijgt, dat overeenkomt met een ticket aan je backpack, maar dat naderhand nooit iemand checkt of je wel de juiste rugzak meeneemt. Schijnveiligheid dus. Tot nu toe heb ik steeds m´n eigen tas teruggekregen/teruggepakt. Om 8u stond Denisse me netjes op te wachten. Wel de rare wijziging van een dag eerder, zonder vooraf overleg, maar dit was dan wel weer chique. Met 4 Oostenrijkse (een stelletje en 2 vriendinnen, de ene 2 kende de andere 2 niet), 2 Brazilianen, een Amerikaanse en een Ecuadoriaan op pad in een net minibusje. Bij de 1e stop kwamen we Tessel en Evelien alweer tegen, die een 4-daagse tour gingen maken. Iedere tour heeft dus zo ongeveer dezelfde route, met dezelfde stops enzo. Vaak dus mensen tegenkomen die ik bijv. in Chili of Bolivia al had gezien, dat is wel grappig in zo´n groot werelddeel.
Ook al vaker gezien: als het busje niet vol is met toeristen, wordt het tegelijkertijd gebruikt als extra openbaar vervoer, en stappen er dus met enige regelmaat mensen in en uit, uiteraard tegen betaling. Ik denk dat het geld in de portemonnee vd chaufeur verdwijnt en niet bij zijn baas terechtkomt... We hebben de “goedkope route” naar MP: je kunt er alleen met de trein komen, van 2 kanten, maar de meest comfortabele manier is echt peperduur (honderden dollars, zonder te overdrijven). De meeste toeristen maken dus de omweg via het dorpje Hidroelectrica, wel een omweg van 6 uur rijden. We kwamen daar rond 15u aan en hebben vervolgens langs de spoorlijn zo´n 3 uur (vlak) gelopen naar dorpje Aguas Calientes, dat zijn naam te danken heeft aan warmwaterbronnen. Je MOET via dat dorpje naar MP, dus je kunt je misschien voorstellen dat het vreselijk toeristisch is. Rond 18u kwamen we lopend langs/ over de rails, aan. Daarna even naar het zwembad, met Martin (1 vd 2 van het stelletje uit Oostenrijk). We waren blijkbaar halverwege het ticketbureau voorbijgelopen, want bij de ingang vroeg men ons kaartje. We hadden geen zin om terug te lopen, dus boden de man bij de garderobe (die de controle deed) de 20 Soles die het kaartje kostte om door te mogen. Na 1 sec. denken liet hij ons door. Ook dat geld heeft hij vast en zeker in z´n eigen zak gestoken.... Ik dacht dat het ongeveer vergelijkbaar zou zijn met Chili (echt opborrelend water), maar het was eigenlijk een normaal zwembad, met meerdere baden, maar overal met zand op de bodem. En erg bruin/troebel water, waarbij we ons afvroegen hoe lang dat water er al inzat, of dat er toch ergens natuurlijk water uit de bodem kwam. We hadden de indruk van niet.... ´s Avonds nog even door Aguas Calientes gelopen (rond 22u) maar werkelijk niets meer te doen. Iedereen al slapen, om vroeg op te staan voor de volgende ochtend naar MP, de bekendste archeologische vindplaats van Zuid-Amerika. Het is het mooiste als je daar bij zonsopkomst bent, vandaar. Wij vertrokken om 5.30u, en kwamen 5 kwartier later bij de ingang aan. 5 kwartier achter elkaar traplopen, best vermoeiend.... Daarna een tour van 2 uur met een gids en daarna (voor mij) ook nog de beklimming van Huayna Picchu (jonge berg). MP betekent oude berg. Naar Huyanu P mogen maar 400 mensen per dag, 200 om 7u en 200 om 10u. Ik mocht om 10u. Weer een uur traplopen, maar met een adembenemend uitzicht onderweg en vanaf de top. Naar beneden was even slikken, via een deels andere route. Een hele lange trap de diepte in, waarop ik uitkeek van bovenaf met op gegeven moment, bij een afgrond, een hoek van 90 graden. Met hele hoge en smalle treden, zo´n 20 cm breed denk ik. Dus voeten steeds dwars. Bovenaan de trap leek het net alsof ie eindigde in de afgrond, dus een misstap zou niet handig geweest zijn. Op handen en voeten (zonder leuning) naar beneden. Ik weet niet wat enger was: op een rots in Noorwegen staan, 800m boven de grond, of dit trapje afdalen.....!
Rond 13u moesten we weer terug bij het hostel zijn. De 5 kwartier trappen heb ik op de terugweg met de bus gedaan, via de weg, in 5min. Daarna het stuk van 3u lopen langs de rails van de ochtend ervoor met de trein afgelegd, comfortabel! Toen helaas weer 6uur bus. In de bus af en toe (als er bereik was...) een smsje over de verrichtingen van PSV in de Europaleague, maar ik geloof niet dat ik tot nu toe veel mis wat dat betreft. Integendeel..... Minder dan 2 jaar geleden in Costa Rica toen ik de 6-4 tegen Ajax miste!
In Cusco nog wat gegeten met Martin en z´n vriendin Julia (in het Spaans steeds “Goelia” genoemd), waarbij de ober ons waarschuwde toch maar vooral goed op onze rugzak te letten. Zelfs in het restaurant.

Vandaag, vrijdag, de dag begonnen met wat ge-internet. Over New York! New York? Ja New York! :) Ik vlieg terug via Lima en New York en heb daar een goede 11 uur te besteden. Niet zo veel voor zo´n stad, daarom maar even wat kijken wat te doen. Morgen in Lima nog even verder studeren op de (on)mogelijkheid om in 11uur alle belangrijke dingen van NY te bekijken.
Na dat speurwerk de bus gepakt naar Pisac, weer een stadje met Incaruines. Eigenlijk had ik er wel genoeg gezien de laatste dagen, dus vooral van de wandeling terug bergaf genoten (met taxi bergop gegaan), en minder van de ruines: die beginnen op elkaar te lijken.... ;) Op de heenweg in de bus een praatje gemaakt met een vrouw uit Pisac die me ´t hemd van het lijf vroeg over NL en daarna nog wat tips had voor m´n bezoekje aan de ruines. Jammer alleen dat ze me een bus aanraadde vanuit het centrumpje naar de ruines terwijl er helemaal geen bus bleek te rijden: taxi of lopen. Taxi bergop weer, het standaardrecept van veel toeristen en dan bergaf teruglopen.
Daarna vanuit het centrale plein weer terug naar Cusco, deze keer was ik degene die een ritje in een busje van een andere toeristengroep had, dus ook een soort van zwartrijder, waar zowel ik als de chauffeur beter van werden, maar niet zijn werkgever.
Eenmaal in Cusco lopend naar het hostel weer tig keer dezelfde vragen in het centrum “Amigo, massage?” en “Hola amigo, para comer ...”. Overal massages aangeboden, ik weet niet waarom alleen hier in Cusco. Nog niet eerder gezien in eerdere steden. Verder willen ze allemaal dat je juist in hún restaurant komt eten! Vandaag wordt het denk ik hamburger bij Bembos: geen risico meer met goedkoop (meestal goed en lekker) “straatvoedsel”, want met 2/3 dagen reizen voor de boeg zijn maagklachten niet handig.
Dan morgen met het vliegtuig naar Lima. Blijkt weer dat ik in de ogen van sommigen geen échte backpacker ben: vrijwel iedereen reist alleen maar met de bus en voor mij is het al de 3e verplaatsing met het vliegtuig. Ik betaal in dit geval toch graag die extra euro´s, in plaats van de 22-urige (!!!!) busreis die de meeste anderen verkiezen. Alhoewel de bussen op zulke trajecten toch echt wel luxe schijnen te zijn, met goed eten, WC, luxe ligstoelen enz.
Dan ruim 1 dag in Lima (schijnt niet echt bijzonder mooi te zijn) en dan via New York alweer naar huis. Helaas, want ik had graag, zoals velen hier, nog een aantal weken of maanden verder gereist naar bijv. Ecuador (Galapagoseilanden bijv.), Colombia of Midden-Amerika. Van de andere kant ben ik voor m´n gevoel al heel erg lang onderweg. Als ik de foto´s terugkijk van bijv. Rio de Janeiro, dan lijkt dat echt héél erg lang geleden, máánden! Dat terugkijken heb ik trouwens al tig keer gedaan. Om herinneringen op te halen aan zowel de bezochte plaatsen als de ontmoete mensen. Na thuiskomst zal ik wel wat uurtjes nodig hebben om een selectie te maken om af te drukken. Zo´n 2000 foto´s zijn het nu denk ik.....
Maar goed, ik ben nog niet thuis! :) Nog een dag Lima en een dag New York en eerst nog een avond Cusco. Vanavond komt Christine terug van haar tour naar MP, dan nog 1 keer op de Plaza de Armas wat eten/drinken en genieten van het uitzicht daar. Prachtig plein, zowel overdag als ´s avonds!
Ik geniet tot de laatste seconde. Hopelijk jullie ook van het prachtige zomerweer daar in NL.... ;)

Groeten!
Tot de volgende keer, met dan de laatste ervaringen van deze prachtreis.

p.s. Erg balen dat net enkele foto´s waar ik op sta (bijv. in MP), toch weer te groot blijken te zijn. Ze staan wel op facebook, maar daar kan niet iedereen ze zien. Even geduld dus nog voor diegenen....!
p.s.2 Ik heb het aantal gratis toegestane foto´s overschreden, moest daarom kleine financiele bijdrage overmaken aan “waarbenjij.nu”, daarom nu maar meteen wat meer geplaatst.