De woestijn: neuspeuterparadijs....
Door: jeroenverweg
Blijf op de hoogte en volg Jeroen
29 Juli 2011 | Bolivia, Sucre
Op de (ietwat onsmakelijke..) titel kom ik later wel terug, eerst terug naar het einde van het vorige verhaal.
De ene geplande dag Calama werden er helaas 2, buskaartjes Chili-Bolivia voor zondag waren uitverkocht. Dus 1 dag langer in dat redelijk saaie stadje geweest. In de folders schreef men over het mooie Parque El Loa, maar de taxi voor 550 Pesos (zo´n €0,75) was ´t zelfs niet waard: wat een troosteloos lelijk park....
´s Avonds eens wat anders te eten: de beste Chinees in town, op advies van de Lonelyplanetreisgids.
Grappige belevenis. Omdat ik verwachtte niet alles vd menukaart te zullen snappen, had ik even het
zinnetje "Wat kunt u me anbevelen?" opgezocht. Nou... zelfs dat zinnetje snapten ze niet. Ik dacht dat mijn Spaans matig was, maar dit sloeg alles, ze kenden amper 2 woorden Spaans en snapten niks van wat ik zei of vroeg. Alsof ik Chinees sprak ;) Vervolgens serveerden ze de soep en het hoofdgerecht tegelijk, kreeg ik geen mes en keken ze me aan alsof ze water zagen branden toen ik er 1 vroeg. Tenslotte bleek het bier
over de datum. Toch de Lonelyplanet maar eens schrijven dat ze in de volgende editie een andere Chinees aanraden.
De dag erna, maandag, dus wel met de bus richting Bolivia. Vanaf Calama naar Ollague, Chileens grensstadje en daarna door naar Uyuni in Bolivia. Een aantal van jullie schreef over een massage voor m´n rug: nou, als dat inhoudt dat
alle spieren (en de rest van je lijf) stevig door elkaar worden geschud, dan heb ik maandag een massage van een uur of 8 gehad. In de bus wel te verstaan door de slechte weg. Voor de Nederwettenaren: een beetje te vergelijken met het grindpad langs het Wilhelminakanaal, maar dan niet met 30 km/u wat wij zouden doen,
maar met 60 of 70 km/u zoals de Chilenen/Bolivianen doen. Oef...! Het uitzicht was wel schitterend, van grote scheuren door aardbevingen (Chili heeft het wel te verduren gehad langer en ook korter geleden), besneeuwde vulkaantoppen, leuke dorpjes enz. enz.
Bij de grens heb ik alles bij elkaar toch de overal vermelde 2 uur moeten wachten. Eerst bij de Chileense grens, exitstempel halen, toen 1 km. tijden, toen stempel halen voor toegang tot Bolivia. En dat in douanekantoortjes als het schuurtje bij mij in de achtertuin, bijna
lachwekkend. ´t Is dat de douanebeambten wat respect afdwongen met hun wapens, maar verder zag het er wat zielig uit allemaal.
In het donker aangekomen en een hostel gevonden. Volgende dag, dinsdag van hostel veranderd,
ja je raadt het al; dramatisch bed alweer. Dat 2e hostel was wel een goed hostel, gezellige andere gasten,
gastvrije eigenaar en een eigen kamer met tv voor maar liefst €3,50 p.nacht. Ja, Bolivia is niet duur! I Like :) Wat wel apart is, en ik niet voor ´t eerst had: een douche die elektrisch verwarmd wordt: toen ik klein was altijd geleerd dat water en elektriciteit niet zo goed samengaan, maar dat hebben ze hier niet opgepikt..... Zie de foto met alle losse draadjes die hopelijk snel online komt.
Wat in het (toeristische) stadje rondgekeken en samen met 4 Engelsen en 2 Argentijnen een tour geboekt voor woensdag naar de "Salar de Uyuni" (megagrote witte zoutvlakte,
opgedroogde zee van heel vroeger), bij 1 van de letterlijk tientallen
kantoortjes. En dat in een dorpje amper groter dan N´wetten.
Die "Salar de Uyuni" is echt schitterend, weer heel bijzonder!!
Google maar eens naar wat plaatjes, de mijne komen hopelijk snel online, alhoewel Bolivia en (snel genoeg) internet niet zo´n gelukkige combinatie. Het is een zoutvlakte zo
groot dat het amper voor te stellen is. Lijkt net de zee waar je op rijdt. Midden erin ligt een "eilandje", waar geen zout te vinden is, vol met cactussen, meters hoog. Maar voordat je daar bent, moet je zo´n 80 km.(!!) rijden, zo groot is die zoutvlakte, en alleen maar wit om je heen. Zonder zonnebril dus ondoenlijk, want het weerkaatst als sneeuw op een zonnige wintersportdag.
Een vd leuke dingen is dat je op die vlakte mooie trucagefoto´s kunt maken, door de helemaal witte ondergrond, die naadloos overgaat in de strakblauwe lucht. You´ll see. Halverwege het eilandje en de rand ligt het ´zouthotel´. Helemaal gemaakt van blokken zout, apart! Delen van die Salar staan onder een dun laagje water, waardoor je ook
nog eens een schitterend spiegeleffect krijgt.
Volgende dag, donderdag, met bus naar Sucre gegaan, waar ik nu ben. Eerst een uurtje of 5 van Uyuni naar
Potosí, anderhalf uur wachten en toen door naar Sucre. In NL zou ik je voor gek verklaren om zo lang in een bus te gaan zitten, keer op keer, maar hier is het vrij normaal.
En ´t kost amper iets. €6,- voor die afstand en zo´n 10 uur in totaal.
Daarvoor koop je in NL amper (of niet) een enkeltje EHV-Tilburg met de trein.
Nog wat algemene opvallende dingen over het woestijnstuk van mijn reis, dus over Noord-Chili en Zuid-Bolivia: Wat die douche betreft: ´s morgens en ´s avonds was het echt koud, tussen 5 en 10 graden,
vrijwel overal in de ho(s)tels zonder verwarming, dus als de douche uitging, begon het bibberen. Een beetje het gevoel van de campinggasten in NL nu denk ik, want echt warm is het niet bij jullie volgens mij. Het verschil met NL was wel dat het overdag in de woestijn altijd strak blauw is en opwarmt tot zo´n 25 graden. Groot verschil dus steeds tussen dag en nacht.
Verder is het, ik weet niet of ik dat al geschreven had, steeds vroeg donker. Went maar moeilijk, maar zo dik 18u gaat de zon onder.
En, om op de titel van m´n verhaal terug te komen; het was er, niet zo verrassend in de woestijn,
EXTREEM droog! Handdoek in een uurtje droog, na handen wassen 2 keer wapperen en droog, en zonder
paar keer per dag bodylotion ontstonden er op je handen steeds scheurtjes, enz. enz.
Door de temp.verschillen hebben veel toeristen last van een "loopneus", zeker als je uit/in een (meestal wel verwarmd) restaurant ging. Maar de lucht was zo droog dat, sorry voor de onsmakelijke details, alles opdroogde voor het de kans kreeg uit je neus te druppen. Dus alle toeristen constant met papieren zakdoekjes in de weer en ik hoef (eigenlijk) niet te vertellen dat je
zakdoek dan steeds volzat met een vieze mix van zand en (héél véél) opgedroogd snot....En de praktijk
was dat de meeste kindertjes dit probleem ook wel zonder zakdoekje op konden lossen, met hun kleine vingertjes. De rest laat ik aan jullie fantasie over ;)
De woestijn ligt nu dus achter me. Nu in Sucre, een heerlijke stad heb ik al wel gezien, dus blijf ik er een aantal dagen. Goed weer, vrij modern, mooi oud centrum, veel gezellige mensen hier in het hostel. Bijnaam van Sucre is "De witte stad", vrijwel alle gevels zijn grotendeels wit. Combinatie van het weer en deze stad bevallen me wel. Ik heb trouwens nog een aantal uren
Spaanse les geboekt voor de komende dagen, daarin schijnen ze in Sucre erg goed te zijn. Niet dat ik me niet red, maar als extraatje zeg maar. Kost vrijwel niks hier en zo´n paar dagen een paar uur per dag lijkt me wel leuk :)
Dinsdagmiddag het vliegtuig naar La Paz, tot die tijd vermaak ik me hier wel.
Groeten uit Sucre (Bolivia), hasta luego!
p.s. M´n rug is nog niet zoals het moet zijn, dus een bezoekje aan een fysio in NL zit er wel aan te komen, maar kan wel weer alles doen wat ik wil doen gelukkig :)
De ene geplande dag Calama werden er helaas 2, buskaartjes Chili-Bolivia voor zondag waren uitverkocht. Dus 1 dag langer in dat redelijk saaie stadje geweest. In de folders schreef men over het mooie Parque El Loa, maar de taxi voor 550 Pesos (zo´n €0,75) was ´t zelfs niet waard: wat een troosteloos lelijk park....
´s Avonds eens wat anders te eten: de beste Chinees in town, op advies van de Lonelyplanetreisgids.
Grappige belevenis. Omdat ik verwachtte niet alles vd menukaart te zullen snappen, had ik even het
zinnetje "Wat kunt u me anbevelen?" opgezocht. Nou... zelfs dat zinnetje snapten ze niet. Ik dacht dat mijn Spaans matig was, maar dit sloeg alles, ze kenden amper 2 woorden Spaans en snapten niks van wat ik zei of vroeg. Alsof ik Chinees sprak ;) Vervolgens serveerden ze de soep en het hoofdgerecht tegelijk, kreeg ik geen mes en keken ze me aan alsof ze water zagen branden toen ik er 1 vroeg. Tenslotte bleek het bier
over de datum. Toch de Lonelyplanet maar eens schrijven dat ze in de volgende editie een andere Chinees aanraden.
De dag erna, maandag, dus wel met de bus richting Bolivia. Vanaf Calama naar Ollague, Chileens grensstadje en daarna door naar Uyuni in Bolivia. Een aantal van jullie schreef over een massage voor m´n rug: nou, als dat inhoudt dat
alle spieren (en de rest van je lijf) stevig door elkaar worden geschud, dan heb ik maandag een massage van een uur of 8 gehad. In de bus wel te verstaan door de slechte weg. Voor de Nederwettenaren: een beetje te vergelijken met het grindpad langs het Wilhelminakanaal, maar dan niet met 30 km/u wat wij zouden doen,
maar met 60 of 70 km/u zoals de Chilenen/Bolivianen doen. Oef...! Het uitzicht was wel schitterend, van grote scheuren door aardbevingen (Chili heeft het wel te verduren gehad langer en ook korter geleden), besneeuwde vulkaantoppen, leuke dorpjes enz. enz.
Bij de grens heb ik alles bij elkaar toch de overal vermelde 2 uur moeten wachten. Eerst bij de Chileense grens, exitstempel halen, toen 1 km. tijden, toen stempel halen voor toegang tot Bolivia. En dat in douanekantoortjes als het schuurtje bij mij in de achtertuin, bijna
lachwekkend. ´t Is dat de douanebeambten wat respect afdwongen met hun wapens, maar verder zag het er wat zielig uit allemaal.
In het donker aangekomen en een hostel gevonden. Volgende dag, dinsdag van hostel veranderd,
ja je raadt het al; dramatisch bed alweer. Dat 2e hostel was wel een goed hostel, gezellige andere gasten,
gastvrije eigenaar en een eigen kamer met tv voor maar liefst €3,50 p.nacht. Ja, Bolivia is niet duur! I Like :) Wat wel apart is, en ik niet voor ´t eerst had: een douche die elektrisch verwarmd wordt: toen ik klein was altijd geleerd dat water en elektriciteit niet zo goed samengaan, maar dat hebben ze hier niet opgepikt..... Zie de foto met alle losse draadjes die hopelijk snel online komt.
Wat in het (toeristische) stadje rondgekeken en samen met 4 Engelsen en 2 Argentijnen een tour geboekt voor woensdag naar de "Salar de Uyuni" (megagrote witte zoutvlakte,
opgedroogde zee van heel vroeger), bij 1 van de letterlijk tientallen
kantoortjes. En dat in een dorpje amper groter dan N´wetten.
Die "Salar de Uyuni" is echt schitterend, weer heel bijzonder!!
Google maar eens naar wat plaatjes, de mijne komen hopelijk snel online, alhoewel Bolivia en (snel genoeg) internet niet zo´n gelukkige combinatie. Het is een zoutvlakte zo
groot dat het amper voor te stellen is. Lijkt net de zee waar je op rijdt. Midden erin ligt een "eilandje", waar geen zout te vinden is, vol met cactussen, meters hoog. Maar voordat je daar bent, moet je zo´n 80 km.(!!) rijden, zo groot is die zoutvlakte, en alleen maar wit om je heen. Zonder zonnebril dus ondoenlijk, want het weerkaatst als sneeuw op een zonnige wintersportdag.
Een vd leuke dingen is dat je op die vlakte mooie trucagefoto´s kunt maken, door de helemaal witte ondergrond, die naadloos overgaat in de strakblauwe lucht. You´ll see. Halverwege het eilandje en de rand ligt het ´zouthotel´. Helemaal gemaakt van blokken zout, apart! Delen van die Salar staan onder een dun laagje water, waardoor je ook
nog eens een schitterend spiegeleffect krijgt.
Volgende dag, donderdag, met bus naar Sucre gegaan, waar ik nu ben. Eerst een uurtje of 5 van Uyuni naar
Potosí, anderhalf uur wachten en toen door naar Sucre. In NL zou ik je voor gek verklaren om zo lang in een bus te gaan zitten, keer op keer, maar hier is het vrij normaal.
En ´t kost amper iets. €6,- voor die afstand en zo´n 10 uur in totaal.
Daarvoor koop je in NL amper (of niet) een enkeltje EHV-Tilburg met de trein.
Nog wat algemene opvallende dingen over het woestijnstuk van mijn reis, dus over Noord-Chili en Zuid-Bolivia: Wat die douche betreft: ´s morgens en ´s avonds was het echt koud, tussen 5 en 10 graden,
vrijwel overal in de ho(s)tels zonder verwarming, dus als de douche uitging, begon het bibberen. Een beetje het gevoel van de campinggasten in NL nu denk ik, want echt warm is het niet bij jullie volgens mij. Het verschil met NL was wel dat het overdag in de woestijn altijd strak blauw is en opwarmt tot zo´n 25 graden. Groot verschil dus steeds tussen dag en nacht.
Verder is het, ik weet niet of ik dat al geschreven had, steeds vroeg donker. Went maar moeilijk, maar zo dik 18u gaat de zon onder.
En, om op de titel van m´n verhaal terug te komen; het was er, niet zo verrassend in de woestijn,
EXTREEM droog! Handdoek in een uurtje droog, na handen wassen 2 keer wapperen en droog, en zonder
paar keer per dag bodylotion ontstonden er op je handen steeds scheurtjes, enz. enz.
Door de temp.verschillen hebben veel toeristen last van een "loopneus", zeker als je uit/in een (meestal wel verwarmd) restaurant ging. Maar de lucht was zo droog dat, sorry voor de onsmakelijke details, alles opdroogde voor het de kans kreeg uit je neus te druppen. Dus alle toeristen constant met papieren zakdoekjes in de weer en ik hoef (eigenlijk) niet te vertellen dat je
zakdoek dan steeds volzat met een vieze mix van zand en (héél véél) opgedroogd snot....En de praktijk
was dat de meeste kindertjes dit probleem ook wel zonder zakdoekje op konden lossen, met hun kleine vingertjes. De rest laat ik aan jullie fantasie over ;)
De woestijn ligt nu dus achter me. Nu in Sucre, een heerlijke stad heb ik al wel gezien, dus blijf ik er een aantal dagen. Goed weer, vrij modern, mooi oud centrum, veel gezellige mensen hier in het hostel. Bijnaam van Sucre is "De witte stad", vrijwel alle gevels zijn grotendeels wit. Combinatie van het weer en deze stad bevallen me wel. Ik heb trouwens nog een aantal uren
Spaanse les geboekt voor de komende dagen, daarin schijnen ze in Sucre erg goed te zijn. Niet dat ik me niet red, maar als extraatje zeg maar. Kost vrijwel niks hier en zo´n paar dagen een paar uur per dag lijkt me wel leuk :)
Dinsdagmiddag het vliegtuig naar La Paz, tot die tijd vermaak ik me hier wel.
Groeten uit Sucre (Bolivia), hasta luego!
p.s. M´n rug is nog niet zoals het moet zijn, dus een bezoekje aan een fysio in NL zit er wel aan te komen, maar kan wel weer alles doen wat ik wil doen gelukkig :)
-
29 Juli 2011 - 21:33
Dionne:
Geen idee hoe laat het nu bij jou is maar ik stond op het punt om mijn pc af te sluiten en lekker naar bed te gaan toen ik jouw verhaaltje 'binnen kreeg'. Dat moest ik natuurlijk eerst lezen! Dank weer voor het uitgebreide verslag. Dat doe je iedere keer weer leuk!
Wat een verschillende soort belevenissen. Ik kan het me alleen maar proberen voor te stellen maar dat gaat moeilijk. Tenslotte stap ik zometeen in een heerlijk bed met elektrisch verstelbaar matras, morgenochtend lekker douchen. Daarna in mijn comfortabele autootje naar N'wetten, zo'n 11 km. :) -
29 Juli 2011 - 21:36
Dionne:
Ps ik heb n.a.v. jouw tip Salar de Uyuni even gegooled. Schitterend! -
29 Juli 2011 - 21:38
M & P:
Lang gewacht (vond ik tenminste) maar weer volop genoten van je verhaal!
Dikke kus en maak er verder weer een fijne tijd van!
P.S.
zal ik al een afspraak maken bij de fysio? :) -
30 Juli 2011 - 07:00
P & M:
Geweldig verhaal weer! Je krijgt met veel (soms extreme) uitersten te maken, merk ik. Lijkt me heel interessant en leerzaam en (héél vaak wel, maar niet altijd even) leuk!! Geniet er weer van en slurp alle ervaringen op, want zo'n kansen krijg je misschien niet meer!
Groet!! -
30 Juli 2011 - 09:53
M & P:
Pracht foto's!!!!!
Hoeveel heb je er al? :) -
30 Juli 2011 - 15:47
Suzanne:
He broertje,
wat leuk om op deze manier toch een beetje contact te hebben, al is het niet echt persoonlijk.
Heb je mijn smsjes wel ontvangen of heb je geen/slecht bereik?
Die foto's van de zoutvlakte zijn wel herkenbaar. In Tunesie ben ik ook in een zoutwoestijn geweest (al was die een stuk kleiner dan waar jij bent).
Maar ik weet nog dat die grote, witte vlakte erg indrukwekkend kan zijn.
Leuk om je verhalen te lezen, ik kijk er ieder keer weer naar uit! -
30 Juli 2011 - 18:49
Annemiek:
Je schrijft goed Jeroen en ik vind het heel leuk je belevenissen te lezen. Petje af voor je lef!! Geniet maar lekker verder en ik doe het hier achter de computer!!! Lieve groet Am -
31 Juli 2011 - 17:25
Marlon:
Ha Jeroen, wat een avontuur!!!!!
Ik ben blij voor jou, maar wij houden het toch maar bij een vakantie in Limburg.....voor ons avontuur genoeg!
En dus één groot voordeel.....geen legertje neuspeuterende mensen, want daar ga ik dus echt spontaan van over m'n nek!!!!!
Mooie foto's trouwens..(gelukkig niet van de peuterende ) Doei DX Marlon..
(je oude (JONGE) buuf)....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
