Backpacken in Centraal-Amerika
Blijf op de hoogte en volg Jeroen
07 Augustus 2014 | El Salvador, San Salvador
Zomaar een kort verhaaltje tussendoor, niet over concrete bezienswaardigheden, en helaas deze keer zonder foto´s, maar om een beeld te schetsen van het reizen als backpacker door Midden-Amerika in de regentijd tot nu toe:
In Mexico/Yucatan was er steeds 1 grote busmaatschappij voor de lange afstanden, genaamd ADO, met grote letters op de bus geplakt. Even wennen aan de naam van die club...
Prijzen in Guatemala zijn erg laag, stuk lager dan in Mexico en Belize. Flesje bier, Gallo, van Guatemalteekse makelij, kost meestal zo’n 15 a 20 Quetzal (Q10 is iets minder dan €1,-). Maaltijd op straat kostte Q5,- per portie en in een restaurant kun je een hoofdgerecht bestellen voor 30 a 40 Quetzal. Porties zijn van Amerikaanse grootte, vrijwel nooit m’n bordje leeggegeten.... Nacht slapen in een hostel in een weliswaar gedeelde kamer kan vanaf Q35,- In een middenklas hotel kost het rond Q100,- voor een eenpersoonskamer.
Sinds m’n vorige lange reis is de smartphone, met WIFI/internet in echt IEDER hotel en restaurant, een opvallende verandering. Nederland is lang niet zo ver weg meer voor m’n gevoel, door bijv. de appjes van familie, vrienden en collega’s over hun vakantieverhalen en zin en onzin van het dagelijkse leven.
In de warmere gebieden tot nu toe, dus Mexico, Belize en Flores, kwam er vaak uit zowel de koude als de warme kraan even lauw water. Het maakte dus niet uit welke kraan je opendraaide. Verwarmd water leek daar niet te bestaan, en eigenlijk miste ik het daar ook helemaal niet door de temperatuur die het uit zichzelf al had.
In diezelfde gebieden had ik ’s morgens vroeg, half slapend half wakker-wordend, vaak de neiging om het raam dicht te doen tegen de (straat)herrie vanaf een uur of 6. Maar als er geen ramen zijn, maar alleen maar een hor tegen de muggen en verder een soort van hele brede metalen of soms matglazen luxaflex tegen het zonlicht, helpt het dichtdoen daarvan niet echt tegen lawaai.
Ik heb nog geen mug gezien of gehoord, maar de muggenbulten zijn inmiddels niet meer te tellen. Hopelijk helpen de malariatabletten voldoende als die ene mug in heel Guatemala MET malaria me zou prikken.
Al sinds Mexico/Cancun, toch echt zo’n 1300km van Zuid-Guatemala vandaan, kom ik veel dezelfde mensen tegen. Wonderbaarlijk hoe dat gaat, of eigenlijk niet, als je bedenkt dat vrijwel iedereen met reisgids Lonely Planet (of iets vergelijkbaars) reist en iedereen dus dezelfde highlights wil zien. Twee Duitse meiden, een Brits stelletje, een NL stelletje (uit Sint Oedenrode...) en een groepje NL jongens heb ik al in vrijwel ieder stadje gezien. Of, nog sterker, aan het tafeltje naast ons in een restaurant, in hetzelfde hotel, of halverwege de beklimming van de vulkaan.
Inmiddels gewend aan hoe het er in vooral Guatemala maar eigenlijk in heel Latijns-Amerika aan toe gaat in het dagelijkse leven, maar het was even wennen als: reizen die 5 a 6 uur zouden moeten duren 10 of 12 uur duren, als: easy-wandelingen echt lood- en loodzwaar blijken te zijn, als: je denkt je rijk te rekenen als je 30 biedt voor een taxirit die 45 zou moeten kosten volgens de chauffeur, maar hij vervolgens DIRECT ja zegt (en je dus nog veel minder had moeten bieden...), als: je eerst een militair met een shotgun bij de pinautomaat moet vragen of hij aan de kant wil gaan en als: alle wolken die op noodweer wijzen netjes voorbijdrijven zonder een druppel te laten vallen.
Ondertussen aangekomen in Granada in Nicaragua, een busrit van zo´n 1000km. Hoe dat verliep, schrijf ik binnenkort.
In Mexico/Yucatan was er steeds 1 grote busmaatschappij voor de lange afstanden, genaamd ADO, met grote letters op de bus geplakt. Even wennen aan de naam van die club...
Prijzen in Guatemala zijn erg laag, stuk lager dan in Mexico en Belize. Flesje bier, Gallo, van Guatemalteekse makelij, kost meestal zo’n 15 a 20 Quetzal (Q10 is iets minder dan €1,-). Maaltijd op straat kostte Q5,- per portie en in een restaurant kun je een hoofdgerecht bestellen voor 30 a 40 Quetzal. Porties zijn van Amerikaanse grootte, vrijwel nooit m’n bordje leeggegeten.... Nacht slapen in een hostel in een weliswaar gedeelde kamer kan vanaf Q35,- In een middenklas hotel kost het rond Q100,- voor een eenpersoonskamer.
Sinds m’n vorige lange reis is de smartphone, met WIFI/internet in echt IEDER hotel en restaurant, een opvallende verandering. Nederland is lang niet zo ver weg meer voor m’n gevoel, door bijv. de appjes van familie, vrienden en collega’s over hun vakantieverhalen en zin en onzin van het dagelijkse leven.
In de warmere gebieden tot nu toe, dus Mexico, Belize en Flores, kwam er vaak uit zowel de koude als de warme kraan even lauw water. Het maakte dus niet uit welke kraan je opendraaide. Verwarmd water leek daar niet te bestaan, en eigenlijk miste ik het daar ook helemaal niet door de temperatuur die het uit zichzelf al had.
In diezelfde gebieden had ik ’s morgens vroeg, half slapend half wakker-wordend, vaak de neiging om het raam dicht te doen tegen de (straat)herrie vanaf een uur of 6. Maar als er geen ramen zijn, maar alleen maar een hor tegen de muggen en verder een soort van hele brede metalen of soms matglazen luxaflex tegen het zonlicht, helpt het dichtdoen daarvan niet echt tegen lawaai.
Ik heb nog geen mug gezien of gehoord, maar de muggenbulten zijn inmiddels niet meer te tellen. Hopelijk helpen de malariatabletten voldoende als die ene mug in heel Guatemala MET malaria me zou prikken.
Al sinds Mexico/Cancun, toch echt zo’n 1300km van Zuid-Guatemala vandaan, kom ik veel dezelfde mensen tegen. Wonderbaarlijk hoe dat gaat, of eigenlijk niet, als je bedenkt dat vrijwel iedereen met reisgids Lonely Planet (of iets vergelijkbaars) reist en iedereen dus dezelfde highlights wil zien. Twee Duitse meiden, een Brits stelletje, een NL stelletje (uit Sint Oedenrode...) en een groepje NL jongens heb ik al in vrijwel ieder stadje gezien. Of, nog sterker, aan het tafeltje naast ons in een restaurant, in hetzelfde hotel, of halverwege de beklimming van de vulkaan.
Inmiddels gewend aan hoe het er in vooral Guatemala maar eigenlijk in heel Latijns-Amerika aan toe gaat in het dagelijkse leven, maar het was even wennen als: reizen die 5 a 6 uur zouden moeten duren 10 of 12 uur duren, als: easy-wandelingen echt lood- en loodzwaar blijken te zijn, als: je denkt je rijk te rekenen als je 30 biedt voor een taxirit die 45 zou moeten kosten volgens de chauffeur, maar hij vervolgens DIRECT ja zegt (en je dus nog veel minder had moeten bieden...), als: je eerst een militair met een shotgun bij de pinautomaat moet vragen of hij aan de kant wil gaan en als: alle wolken die op noodweer wijzen netjes voorbijdrijven zonder een druppel te laten vallen.
Ondertussen aangekomen in Granada in Nicaragua, een busrit van zo´n 1000km. Hoe dat verliep, schrijf ik binnenkort.
-
07 Augustus 2014 - 07:33
Mama:
Nog net (voor het "werk" op donderdagmorgen) je verhaaltje gelezen.
Interessant, ben benieuwd naar je busreis.
Veel liefs. -
07 Augustus 2014 - 12:48
Gert:
Nuttige informatie over het prijspeil in Guatemala. Nu begrijp ik dat onze overheid blijkbaar vindt dat gepensioneerden altijd nog naar dat land kunnen emigreren als ze hier door de balastingdienst zijn uitgekleed. Een hoopvol bericht dus van jou, Jeroen.
Benieuwd naar je volgende etappe. Want 45 jaar geleden luisterden je peetouders al naar een wekelijkse radiouitzending getiteld "Onze Man in Manana". Die fictieve naam stond voor de komische lotgevallen van onze ambassadeur in Managua, Nicaragua,waar jij je nu waarschijnlijk bevindt. -
07 Augustus 2014 - 18:46
Oom Arnoud:
Zoals velen genieten wij van je verhalen. Een mooie en interessante reis en zo kun je ook nog eens het spaans perfectioneren. Velen gebruiken hun vakantie om uit te rusten en nieuwe energie op te doen.
Zal dat bij jou ook het geval zijn ? Veel plezier, goede reis nu en ook straks huiswaarts.
Groetjes vanuit Best. -
07 Augustus 2014 - 21:35
Annemiek:
Heerlijk om je verslagen te lezen Jeroen. Je vader heeft me vandaag blij gemaakt door mijn kapotte grote keukenkast af te breken en naar de stort te brengen en nog zo een aantal dingen meer. Hier werd gewerkt! Heb het goed!! Met kaarsje liefst als je weer zulke enge dingen gaat ondernemen. Lieve groet Annemiek -
08 Augustus 2014 - 10:09
Papa:
Wat een prijsjes ...!
En weer een flink aantal interessante dingetjes,
die ik óók leuk vind te weten!
Hartelijke groet en weer veel plezier!
Papa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
