1e week Argentinië

(Ik heb maar gewoon alle mensen uit de mailinglist van vorig jaar laten staan: afmelden is zo gebeurd zal ik maar zeggen als je niet geïnteresseerd bent...)

Zo, vanuit Salta een eerste verhaaltje over de 1e week. Nog geen hele spectaculaire dingen. Beginnen in Cordoba (na 1 nacht in Buenos Aires, ofwel BA) is nét wat anders dan in wereldstad Rio de Janeiro, zoals vorig jaar. Dus schrijf ik maar wat over de gewone dagelijkse dingen.

Vrijdag de 13e was vertrekdag en dat is dan natuurlijk bijna vragen om problemen. Zeker als je, door tijdverschillen, ook nog eens een vrijdag-de-13e hebt van 29 uur ipv 24 uur, die je ook nog eens bijna allemaal wakker doorbrengt.
Groot waren de problemen niet, maar een relatie met de datum is snel gelegd als het volgende op 1 dag gebeurt: het begon al met het weer, namelijk stromende regen tijdens de rit naar Düsseldorf, max. 100 op de Duitse Autobahn, daar zijn ze toch niet voor bedoeld....? Vervolgens was het parkeerterrein voor lang-parkeren vol, waardoor ik op een veel duurdere plaats moest gaan staan. Eenmaal vertrokken, was ik binnen een uurtje weer terug in eigen land, want m´n route was Düsseldorf-Amsterdam-BA, omdat dat bijna e300,- goedkoper was dan A´dam-BA. Wie mij dat uit kan leggen….
En dan ben je al uren van huis en dan weer in eigen land, beetje raar. De vlucht A´dam-BA vertrok maar liefst 2 uur later dan gepland. Technisch probleem, daarom ander vliegtuig, en toen was er ook nog eens ene Fabrizio Ferrari *) die niet op kwam dagen voor de vlucht. Omdat zijn koffer al in het vliegtuig lag, moest die er dus uiteindelijk kort voor vertrek uitgehaald worden, veiligheidsvoorschriften. Een bomkoffer in laten laden en dan zelf niet instappen is verdacht tegenwoordig...

In ´t vliegtuig even zitten babbelen met een man uit Overijssel, die al meer dan 10 jaar in BA kwam. Hij vertelde heel trots dat hij maar liefst zeven hele weken vakantie had, omdat hij leraar (Engels op een ROC) was. De teleurstelling was van zijn gezicht af te lezen, toen ik vertelde dat ik óók 7 weken vakantie had. Om het vrijdag-de-13e-verhaal compleet te maken duurde het uitstappen in BA ook nog eens meer dan een uur: er was maar 1 bus die steeds op en neer reed van vliegtuig naar de terminal. Tot zover de (relatieve) tegenspoed, en als het hierbij blijft hoor je mij niet klagen.
Na 1 nacht in BA ben ik meteen doorgereis naar Cordoba, de 2e stad van het land. Aankomst daar rond middernacht na een busreis van zo´n 11 uur, een afstand van zeg maar Eindhoven-München. Peanuts, in een land dat noord-zuid zo´n 3800 (!!!) km lang is. Daar waar de bussen vorig jaar in bijv. Bolivia zo oncomfortabel waren, met de vering van de zitting in de kont prikkend, en de vering bij de wielen niet meer werkend, zijn die in Argentinië zeer luxe.

Bij aankomst in Cordoba (zaterdagavond rond middernacht) was ´t net zo druk als bij een kampioenschap van PSV op ´t stadhuisplein. Voor de jongere lezers onder ons die zich die tijden niet meer kunnen herinneren: héééél druk dus. Teleurstellend was daarom de dag erna, toen ik op zondag overdag wat ging wandelen. Echt he-le-maal niemand op straat en alles gesloten. Blijkt dat Cordoba dé studentenstad van Argentinië is en alle studenten op zondag uitslapen van de feestjes op zaterdagavond. Andere bewoners dan studenten lijken er niet te zijn. ´s Avonds was er wel weer wat te doen, dus met een Amerikaanse en een Ier naar een plaatselijk marktje geweest, met een onvermijdelijk wijntje als afsluiter. Ik ben/was niet echt een wijndrinker, maar sommige dingen kunnen in een land als dit heel snel veranderen...
Maandag met een gids ff de stad verkend en ´s avonds met dezelfde 2 medereizigers een pizzaatje naar binnen gewerkt. Niet raar in een land waar 50% (!!) Italiaanse roots heeft. Dinsdagochtend nog wat rondgewandeld en nog een ´oorlogsmuseum´ bekeken. Overal worden slachtoffers en verdwenen mensen herdacht uit de tijd van de militaire dictatuur (´76-´83) en de Falklandoorlog (´82)
Op dinsdag de bus gepakt naar La Rioja, zo´n 7 uur verder. In de bus leek m´n buurman wat asociaal bij binnenkomst, been- en armruimte die hij me gaf was duidelijk minder dan de zijne. Uiteindelijk raakte ik met ´m aan de praat en hebben z´n vrouw en dochter die ´m kwamen ophalen, me voor de deur bij het hostel afgezet. Zelfs de laatste 50 meter lopen vanaf het centrale plein liet hij niet toe, alhoewel dat zeker sneller gegaan zou zijn dan het stuk moeten omrijden vanwege eenrichtingsverkeer in de ¨nachtspits¨ van La Rioja. Toch een sympathieke kerel dus :)
La Rioja zelf is niet boeiend, maar de 2 nationale parken in de buurt des te meer. Op woe. een uitstapje geboekt voor donderdag.
Volgende keer meer daarover. De foto´s plaats ik alvast, als ´t allemaal lukt vanaf hier. Anders zijn ze op facebook te vinden, die verkleint namelijk zelf foto´s die eigenlijk te groot zijn. Hier niet.

Groeten aan Nederland, waar als ik het goed heb gezien de zomer ook eindelijk begint.



*) naam uit privacy-overwegingen gefingeerd..... ;)